درمان آسیب های تنیس با فیزیوتراپی

ورزش تنیس یک فعالیت قلبی عروقی است که باعث ایجاد قدرت، هماهنگی، استقامت، قدرت و تعادل می شود. اگرچه در این ورزش تماس بازیکنان بایکدیگر بالا نیست، اما هنوز هم آسیب های مختلفی وجود دارد که می تواند برای بازیکنان تنیس رخ دهد.

شایع‌ترین نوع آسیب‌هایی که در تنیس رخ می‌دهد، حاد هستند. اگر آسیب حاد باشد، احتمال اینکه در اندام تحتانی باشد بیشتر است. آسیب های مزمن بیشتر در اندام فوقانی دیده می شوند و متأسفانه با افزایش سن، خطر آسیب به طور پیوسته افزایش می یابد.

بیشتر صدمات وارده در تنیس به بازوها و کمر به دلیل حرکت و نیروی تاب دادن راکت است. این آسیب‌ها در هنگام استفاده از راکت نامناسب، رشته‌های راکتی که خیلی سفت هستند و یا با تکنیک ضعیف استفاده می‌شوند، شایع‌تر هستند. صدمات ساق پا عموماً در نتیجه توقف، استارت و چرخش مکرر است.

زمانیکه  پس از آسیب دیدگی به فیزیوتراپیست مراجعه می کنید چه اتفاقی می افتد؟

یک فیزیوتراپیست میزان و ماهیت آسیب را ارزیابی می کند و گزینه های درمانی را برای کمک به حداکثر بهبودی و جلوگیری از آسیب مجدد مورد بحث قرار می دهد. مراقبت های فیزیکی می تواند یک رویکرد بسیار موثر برای درمان بیشتر آسیب های تنیس باشد.

فیزیوتراپیست شما پس از ارزیابی آسیب و جستجوی هر گونه مسائل زمینه ای احتمالی که ممکن است به آسیب کمک کرده باشد، یک برنامه درمانی را توصیه می کند. درمان فیزیوتراپیست دو هدف دارد: التیام آسیب و به حداقل رساندن احتمال آسیب دیدگی مجدد.

درمان اولیه ممکن است شامل ترکیبی از موبیلیزاسیون، ماساژ، درمان اولتراسوند، کشش یا سوزن خشک (روشی شبیه به طب سوزنی) باشد. برای جلوگیری از تشدید آسیب، باید به ناحیه آسیب دیده استراحت دهید تا زمانی که به اندازه کافی بهبود یابد.

در برخی موارد، فیزیوتراپیست شما مجموعه ای از تمرینات را توصیه می کند که به شما کمک می کند قدرت و انعطاف پذیری خود را در ناحیه آسیب دیده و همچنین سایر عضلاتی که می توانند به حمایت از ناحیه آسیب دیده کمک کنند، بازیابی کرده و افزایش دهید. همه اینها می تواند به شما در جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند.

جراحات متداول تنیس بازان

1. آسیب به تاندون مچ دست

مفصل مچ یک تنیس باز باید بتواند نیروهای زیادی را که بر روی آن وارد می شود مقاومت کند زیرا ماهیچه ها و تاندون های اطراف مفصل برای کنترل سر راکت در برخورد با توپ می جنگند.

درمان فیزیوتراپی: درمان معمولاً شامل یک دوره استراحت یا بازی اصلاح شده است و در عین حال به هر عاملی که ممکن است باعث ایجاد این آسیب شده باشد توجه می شود.

فیزیوتراپ انجام درمان دستی و ماساژ برای رفع هرگونه سفتی عضلانی یا سفتی مفاصل را در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند: درای نیدلینگ، لیزر درمانی و گرما درمانی برای کمک به کاهش درد و کمک به بهبودی استفاده می کند.

پیشنهاد نهایی فیزیوتراپیست ها انجام تمرینات تقویتی پیشرونده برای رفع هرگونه ضعف در عضلات و تاندون های اطراف مچ دست است که به جلوگیری از عود مجدد در آینده کمک می کند.

2. آسیب به آرنج تنیس بازان (تنیس البو)

بیش از 50 درصد از تمام تنیسورها در مرحله ای از دوران حرفه ای خود از این بیماری رنج می برند. این حالت معمولاً در افرادی ایجاد می شود که در حال یادگیری نحوه بازی تنیس هستند یا مدت زیادی است که از این بازی فاصله گرفته اند. سایر علل رایج عبارتند از: کمبود قدرت در عضلات مچ دست یا ساعد و استفاده از تجهیزات نامناسب

درمان فیزیوتراپی: درمان معمولاً شامل یک دوره استراحت یا بازی اصلاح شده است و در عین حال به عواملی که ممکن است باعث ایجاد یا مستعد شدن بازیکن برای ایجاد این بیماری شده باشد توجه می شود.

درمان فیزیوتراپی شامل تخلیه تاندون، استراحت، سپس بارگذاری مجدد و تقویت تاندون های آرنج و همچنین افزودن برخی تمرینات پلایومتریک به برنامه ورزشی تان است.

فیزیوتراپ انجام درمان دستی و ماساژ برای رفع هرگونه سفتی عضلانی یا سفتی مفاصل را در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند: درای نیدلینگ، لیزر درمانی، شاک ویو تراپی، اولتراسوند و گرما درمانی برای کمک به کاهش درد و کمک به بهبودی استفاده می کند.

پیشنهاد نهایی فیزیوتراپیست ها انجام تمرینات تقویتی پیشرونده برای رفع هرگونه ضعف در عضلات و تاندون های اطراف مچ دست است که به جلوگیری از عود مجدد در آینده کمک می کند.

استفاده کوتاه مدت از مچ بند های طبی، کش های مخصوص و آتل نیز مفید است.

7 تمرین ورزشی توصیه شده توسط فیزیوتراپ ها برای آسیب های آرنج تنیس بازان

1. تمرین چرخش مچ دست

• در ابتدا آرنج را تا زاویه 90 درجه خم کنید.
• دست را به سمت بیرون بکشید به صورتیکه کف دست رو به بالا باشد.
• مچ دست را به تدریج بچرخانید، تا کف دست رو به پایین قرار گیرد.
• این حالت را برای 5 ثانیه نگه دارید.
• 9 بار دیگر در دو ست 10 تایی این عمل را تکرار کنید.

2. تمرین کشش انگشتان

• سر انگشتان دست خود را به انگشت شست بچسبانید و یک کش لاستیکی در اطراف آن‌ها، از جمله انگشت شست قرار دهید.
• شست و انگشتان دیگر خود را به آرامی باز کنید، سپس آن‌ها را ببندید.
• این حرکت را تا ۲۵ بار تکرار کنید.
• این کار را تا سه بار در روز انجام دهید.

3. تمرین فشردن توپ

• یک توپ پلاستیکی نرم را در دست خود نگه دارید.
• توپ را تا ۲۵ بار فشار دهید و رها کنید.
• این کار را تا سه بار در روز انجام دهید. اگر باعث درد می‌شود، از یک شیء نرم‌تر مانند یک اسفنج استفاده کنید.

4. تمرین خم کردن آرنج

• ابتدا صاف بایستید
• ساعد را به یک طرف پایین بیاورید.
• به آرامی ساعد را به سمت بالا خم کنید تا کف دست شانه را لمس کند.
• این موقعیت را 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
• این تمرین را می توانید 9 بار تکرار کنید.

5. تمرین کشش مچ دست

• دست خود را صاف بگیرید تا آرنج شما انحنا نداشته باشد و کف دست‌تان به سمت بالا باشد.
• از دست دیگر خود برای نگه داشتن انگشتان دست صاف شده و خم کردن آن استفاده کنید.
• مچ را به سمت بدن خود خم کنید تا زمانی که بتوانید این کشش را در ساعد داخلی خود احساس کنید.
• ۱۵ ثانیه نگه دارید.
• این تمرین را سه تا پنج بار تکرار کنید.

6. تمرین تقویت ساعد

• یک دمبل بردارید و روی یک صندلی بنشینید.
• ساعد دست خود را روی ران یا لبه یک میز نگه دارید به گونه‌ای که مچ دستتان از لبه آویزان باشد.
• ته دمبل؛ نه وسط آن که به طور معمول گرفته می‌شود، را بگیرید.
• دست خود را به آرامی بچرخانید تا کف دستتان رو به بالا باشد. اطمینان حاصل کنید که فقط ساعد، و نه آرنج را حرکت می‌دهید.
• به آرامی کف دست خود را به سمت زمین بچرخانید.
• این تمرین را 10 بار تکرار کنید.

7. تمرین پیچاندن حوله

• یک حوله را به صورت شل رول کنید و دو انتهای آن را با دست بگیرید.
• حوله را با حرکت دادن دست ها در جهت های مخالف بپیچید، گویی دارید آن را میچلانید.
• 9 بار دیگر این تمرین را تکرار کنید.
• سپس چرخاندن حوله را 10 بار در جهت معکوس تکرار کنید.

3. آسیب به تاندون روتاتور کاف و درد شانه

آسیب دیدگی مفصل شانه در تنیس بازان رایج است. یکی از مهم ترین گروه های عضلانی در بازی تنیس، عضلات روتاتور کاف هستند که برای تثبیت و چرخش مفصل در حین انجام سرویس عمل می کنند. به دلیل نیاز زیاد به این گروه عضلانی، گاهی اوقات تاندون روتاتور کاف  ممکن است بیش از حد تحت فشار و آسیب قرار گیرد.

این صدمات اغلب به دلیل تحمل بار اضافی و یا شرایط ضعیف عضلات چرخاننده است. اگر به عضلات چرخاننده فشار بیش از حد وارد شود و به طور مطلوب کار نکنند، سر استخوان بازو جابجا شده و تحریک می شود. در نتیجه شما در حرکات بازو به خصوص با سرویس و بک هند احساس درد می کنید.

بازیکنان تنیس معمولاً از درد در جلو یا پشت شانه شکایت می‌کنند که با حرکت بالای سر (سرویس کردن و کوبیدن) تشدید می‌شود.

درمان فیزیوتراپی: درمان معمولاً شامل یک دوره استراحت یا بازی اصلاح شده است و در عین حال به عواملی که ممکن است باعث ایجاد یا مستعد شدن بازیکن برای ایجاد این بیماری شده باشد توجه می شود.

فیزیوتراپ انجام درمان دستی و ماساژ برای رفع هرگونه سفتی عضلانی یا سفتی مفاصل را در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند: درای نیدلینگ، لیزر درمانی و گرما درمانی برای کمک به کاهش درد و کمک به بهبودی استفاده می کند.

پیشنهاد نهایی فیزیوتراپیست ها انجام تمرینات تقویتی پیشرونده برای رفع هرگونه ضعف در عضلات و تاندون های اطراف مچ دست است که به جلوگیری از عود مجدد در آینده کمک می کند.

4. آسیب به مفصل کمر و درد پایین کمر

مفاصل کمر به ما اجازه می‌دهند که ستون فقرات خود را خم کنیم، حرکت دهیم و بچرخانیم. با توجه به ماهیت پویای ورزش تنیس و حرکاتی که باید انجام شود، تنیسورها باید ستون فقرات خود را در جهات مختلف در زمین تنیس حرکت دهند.

در تنیس‌بازانی که فاقد آمادگی لازم در پشت خود برای انجام حرکات هستند، ممکن است آسیب‌های مفصلی رخ دهد.

درمان فیزیوتراپی: درمان اختلال آسیب مفصل کمر توسط فیزیوتراپ ممکن است شامل ترکیبی از تکنیک‌های درمان دستی، از جمله تحرک و دستکاری ستون فقرات، تکنیک‌های ماساژ برای کاهش هر گونه تنش عضلانی مرتبط و برنامه توانبخشی ورزشی جامع برای تقویت قدرت پایین و بالای کمر و بهبود تحرک ستون فقرات باشد.

5. آسیب به کشکک فمورال و درد در ناحیه قدامی زانو

ورزش تنیس به عنوان یک ورزش انفجاری که نیاز به پرش های مکرر، دوی سرعت و تغییر جهت سریع دارد، نیروهای زیادی روی مفاصل زانو وارد می کند. سایر عواملی که می توانند در ایجاد این شکل از زانو درد نقش داشته باشند عبارتند از: انعطاف پذیری ضعیف در عضلات چهار ران یا همسترینگ و مکانیک ضعیف پا.

درمان فیزیوتراپی: درمان معمولاً شامل یک دوره استراحت یا بازی اصلاح شده است. در عین حال به هر عاملی که ممکن است باعث ایجاد یا مستعد شدن بازیکن برای ایجاد این بیماری شده باشد توجه می شود.

فیزیوتراپیست برای رفع هر گونه سفتی عضلانی که به آسیب کمک می کند، می تواند از درمان دستی یا سوزن خشک استفاده کند. همه بیماران مبتلا به این آسیب تحت تمرینات تقویتی پیش رونده قرار می گیرند تا هرگونه ضعف در هسته مرکزی، لگن و اندام تحتانی را برطرف کنند و به جلوگیری از عود مجدد در آینده کمک کنند.

6. آسیب به عضلات پشت ساق پا

کشش ساق پا در تنیس بسیار رایج است. نیاز به ماهیچه‌های ساق پای تنیس‌بازان بسیار زیاد است، زیرا آن‌ها مجبورند برای بازیابی ضربات حریف خود، گاهی اوقات چندین بار با سرعت به آن ها فشار بیاورند.

آسیب های کشش‌ ساق پا معمولاً به‌صورت حاد ظاهر می‌شوند. بسته به شدت پارگی عضله، دویدن یا راه رفتن روی پای آسیب دیده ممکن است دردناک باشد و عضله به لمس حساس باشد.

درمان فیزیوتراپی: پس از کشیدگی ساق پا یا هر گونه کشیدگی عضلانی، مهم است که پروتکل PRICE (محافظت، استراحت، یخ درمانی، فشرده سازی و قرار دادن در ارتفاع) برای 48 تا 72 ساعت اول رعایت شود.

همچنین برای شروع تمرینات تقویتی و کششی پیشرونده مناسب، باید با یک فیزیوتراپ مشاوره اولیه انجام شود. فیزیوتراپیست شما در ترکیب با توانبخشی ورزشی ممکن است از ترکیبی از ماساژ، سوزن خشک و لیزر برای کمک به بهبودی و کاهش تشکیل بافت  ضعیف استفاده کند.

7. پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردگی مچ پا در تنیس به دلیل تغییرات جهت سریع و تغییر در سطوح اصطکاک سطحی که بازیکن هنگام سر خوردن در زمین تجربه می کند، رایج است. رایج ترین شکل پیچ خوردگی مچ پا، پیچ خوردگی وارونگی است که در آن یک تنیس باز از قسمت بیرونی مچ پای خود غلت می زند و به برخی یا همه رباط هایی که آن سمت مفصل را تثبیت می کنند آسیب می رساند. به دنبال پیچ خوردگی، بیمار درد فوری را تجربه خواهد کرد و بسته به شدت ممکن است نتواند وزن را به طور کامل از طریق مفصل تحمل کند. تورم و تغییر رنگ اغلب بلافاصله پس از آسیب ظاهر می شود.

درمان فیزیوتراپی: مهم است که تنیس بازان از اصل PRICE (محافظت، استراحت، یخ درمانی و قرار دادن در ارتفاع) در مدیریت آسیب پیروی کنند.

درمان آسیب‌های مچ پا شامل تکنیک‌های تحرک مفصل و ماساژ بافت نرم برای کمک به بازگرداندن حرکت طبیعی و کاهش تورم و تنش عضلانی اطراف مفصل است. روش هایی مانند گرما درمانی و لیزر نیز ممکن است برای کاهش تورم و تشکیل بافت استفاده شود.

8. مشکلات پوستی و تاول در تنیس

چیزی که ممکن است در ورزش تنیس بسیار رایج در نظر نگرفته باشید، آسیب و تاول های پوستی است!

این آسیب برای بازیکنان معمولی رایج نیست، اما در سطح پیشرفته و جایی که روزانه در معرض صدها توپ قرار می گیرند، تاول ها می توانند یک چالش واقعی و بسیار اذیت کننده باشند.

مانند بسیاری از موارد، پیشگیری از تاول بهتر از درمان است! تعویض جوراب بین ست ها، بسته نگه داشتن روی پینه ها و پوشیدن کفش های مناسب بسیار تاثیرگذار است.

درمان فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست‌های تنیس از تکنیک‌های چسب زدن و بانداژ حرفه ای برای تاول‌زنی بازیکنان برای حضور در زمین استفاده می‌کنند، اگرچه گاهی اوقات در موقعیت‌های شدید هیچ کاری غیر از استراحت نمی‌توان انجام داد.

مزایای فیزیوتراپی برای بازیکنان تنیس

• پیشگیری از آسیب ها

فیزیوتراپیست می‌تواند یک برنامه تمرینی فردی طراحی کند که نیازهای خاص بازیکن، مانند تقویت عضلات خاص، بهبود تحرک، یا اصلاح الگوهای حرکتی معیوب را هدف قرار دهد. این برنامه همچنین ممکن است شامل تمرینات گرم کردن و خنک کردن بدن و همچنین توصیه هایی در مورد تغذیه، هیدراتاسیون و عوامل سبک زندگی باشد که ممکن است بر خطر آسیب تأثیر بگذارد.

• مدیریت آسیب ها

با وجود بهترین اقدامات پیشگیرانه، آسیب‌دیدگی ممکن است اتفاق بیفتد. فیزیوتراپی می تواند با ارائه تسکین درد، کاهش التهاب، بهبود و بازیابی عملکرد به بازیکنان کمک کند تا این آسیب ها را مدیریت کنند. بسته به نوع و شدت آسیب، فیزیوتراپیست ممکن است از روش های مختلفی مانند الکتروتراپی، نوار چسب یا طب سوزنی استفاده کند.

آنها همچنین ممکن است تمریناتی را تجویز کنند که می تواند به بهبود قدرت، تحرک و تعادل کمک کند و در عین حال از آسیب بیشتر جلوگیری کند. تنیس بازان با پیروی از یک برنامه فیزیوتراپی ساختاریافته و نظارت شده می توانند تاثیر آسیب های خود را بر بازی خود به حداقل برسانند و به بهبودی خود سرعت بخشند.

• بهبود عملکرد

فیزیوتراپی نه تنها برای مقابله با آسیب ها مفید است، بلکه می تواند به بازیکنان تنیس کمک کند تا عملکرد خود را در زمین افزایش دهند. با بهبود عملکرد بدنی، بازیکنان می توانند سریعتر حرکت کنند، ضربه های شدیدتر بزنند و بیشتر تحمل کنند، که می تواند آنها را نسبت به حریفان برتری دهد.

فیزیوتراپیست ها می توانند با بازیکنان کار کنند تا اهداف خاص و زمینه های بهبود آنها را شناسایی کنند و یک برنامه ورزشی برای رفع این نیازها طراحی کنند.

• حمایت و توانبخشی

اگر یک تنیس باز تحت عمل جراحی یا آسیب جدی تری قرار گرفته باشد، فیزیوتراپی می تواند نقش مهمی در روند توانبخشی او داشته باشد. پس از جراحی، بازیکنان ممکن است درد، سفتی، کاهش دامنه حرکتی و ضعف عضلانی را تجربه کنند که می تواند مانع از ریکاوری و بازگشت آنها به بازی شود. فیزیوتراپیست ها می توانند با ارائه تمرینات کششی دستی و تقویتی که ناحیه آسیب دیده را هدف قرار می دهند، به بازیکنان کمک کنند تا عملکرد خود را بازیابند. آنها همچنین می توانند پیشرفت بازیکن را زیر نظر بگیرند و برنامه را در صورت نیاز اصلاح کنند تا مطمئن شوند که بهترین نتیجه ممکن را به دست می آورند.