علم فیزیوتراپی

علت پرش یا لرزش ناگهانی عضلات در خواب؛ چرا بدن ما هنگام خواب تکان می‌خورد؟

علت پرش یا لرزش ناگهانی عضلات در خواب

تجربه یک پرش یا لرزش ناگهانی عضلات درست در لحظه به خواب رفتن، پدیده‌ای است که بسیاری از ما آن را تجربه کرده‌ایم. این انقباضات غیرارادی که گاهی با حس سقوط از ارتفاع همراه است، می‌تواند باعث وحشت و بیدار شدن ناگهانی از خواب شود. اگرچه این پدیده در اغلب موارد کاملاً بی‌خطر است، اما تکرار آن می‌تواند خواب فرد را مختل کرده و نگرانی‌هایی را ایجاد کند. در این مطلب از فیزیوتراپی راحیل به بررسی علت پرش یا لرزش ناگهانی عضلات در خواب و راه‌های مقابله با آن‌ها خواهیم پرداخت.

جهش هیپنیک؛ پرشی در مرز بیداری و خواب

پدیده پرش ناگهانی عضلات در لحظه به خواب رفتن، از نظر علمی با نام جهش هیپنیک (Hypnic Jerk) شناخته می‌شود. کلمه هیپناگوژیک به مرحله‌ای اطلاق می‌شود که فرد در حال انتقال از حالت بیداری به خواب است. این پرش‌ها، انقباضات ناگهانی و کوتاه عضلانی هستند که معمولاً در اندام‌های تحتانی بدن مانند پاها و دست‌ها رخ می‌دهند.

بیدار شدن با هیجان به علت خواب پرش

بیدار شدن با هیجان به علت خواب سقوط از ارتفاع دیدن

دلیل دقیق این پدیده هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما نظریه‌های متعددی برای توضیح آن وجود دارد. یکی از این نظریه‌ها به اختلال در سیستم عصبی مرکزی اشاره دارد. در مرحله ورود به خواب، سیستم کنترل‌کننده عضلات (سیستم عصبی مرکزی) به تدریج فعالیت خود را کاهش می‌دهد تا عضلات شل شوند. در این میان، بخش‌هایی از مغز که مسئول هوشیاری هستند، ممکن است دچار اشتباه شوند و این فرآیند را به عنوان سقوط یا خطر تعبیر کنند. در نتیجه، مغز به صورت یک واکنش دفاعی، فرمانی ناگهانی برای انقباض عضلات صادر می‌کند تا فرد به حالت تعادل بازگردد. این واکنش باعث می‌شود فرد با احساس شوک و ضربان قلب سریع از خواب بیدار شود.

عوامل مؤثر بر پرش عضلات در خواب

اگرچه جهش هیپنیک در افراد سالم نیز رخ می‌دهد، اما برخی عوامل می‌توانند احتمال و شدت آن را افزایش دهند. این عوامل عمدتاً با سبک زندگی و عادات روزانه مرتبط هستند.

معاینه رایگان توسط فیزیوتراپیست محسن بیات

اطلاعات تماس خود را وارد کنید.

توجه داشته باشید؛ فیزیوتراپی راحیل در شهر اصفهان قرار دارد.

1. عادات خواب نامناسب

علت پرش یا لرزش ناگهانی عضلات در خواب، خستگی و کمبود خواب مزمن است. هنگامی که بدن برای مدت طولانی از خواب کافی محروم باشد، عملکرد نوروترنسمیترها (مواد شیمیایی مغز که پیام‌ها را به اعصاب و عضلات منتقل می‌کنند) دچار اختلال می‌شود. این اختلال می‌تواند منجر به تجمع نوروترنسمیترها در مغز و تحریک بیش از حد عضلات شود که نتیجه آن پرش‌های ناگهانی است. داشتن یک برنامه خواب نامنظم و خوابی که به طور مداوم قطع می‌شود، می‌تواند در بروز این خستگی ناخواسته نقش داشته باشد. همچنین انتخاب بهترین وضعیت خوابیدن برای افراد دارای دیسک کمر اهمیت زیادی دارد، زیرا وضعیت صحیح بدن هنگام خواب می‌تواند فشار روی عضلات و اعصاب را کاهش داده و از تحریک بیش از حد آن‌ها جلوگیری کند.

2. مصرف محرک‌ها و الکل

مصرف بیش از حد مواد محرکی مانند کافئین و نیکوتین و همچنین الکل، می‌تواند به طور مستقیم بر سیستم عصبی و عضلات تأثیر بگذارد. کافئین و الکل هر دو محرک هستند و می‌توانند باعث افزایش تحریک‌پذیری اعصاب و در نتیجه انقباضات عضلانی غیرارادی شوند. مصرف این مواد به خصوص در ساعات پایانی روز می‌تواند کیفیت خواب را به خطر انداخته و احتمال جهش‌های هیپنیک را بالا ببرد.

3. ورزش در زمان نامناسب

ورزش کردن به طور کلی برای سلامت بدن مفید است. اما انجام تمرینات ورزشی شدید به خصوص نزدیک به زمان خواب می‌تواند اثر تحریک‌کنندگی بر مغز داشته باشد. این تحریک می‌تواند باعث خستگی عضلانی و عدم تعادل الکترولیتی ناشی از تعریق شود که هر دو عامل می‌توانند به پرش عضلات منجر شوند. توصیه می‌شود فعالیت‌های ورزشی سنگین را به ساعات اولیه روز موکول کنید و در اواخر عصر، به ورزش‌های آرامش‌بخش مانند یوگا یا پیلاتس بپردازید.

4. استرس و اضطراب

استرس روانی و اضطراب بالا می‌توانند باعث افزایش تنش عضلانی در بدن شوند. این تنش، می‌تواند به پرش‌های عضلانی در هر نقطه‌ای از بدن، حتی در خواب، منجر شود. استرس و نگرانی‌ها مغز را در حالت آماده‌باش نگه می‌دارند و آرام کردن آن برای به خواب رفتن را دشوار می‌کنند.

5. کمبود مواد مغذی

دیگر علت پرش یا لرزش ناگهانی عضلات در خواب مربوط به کمبود مواد مغذی است. سلامت عضلات و اعصاب به شدت به وجود مواد معدنی و ویتامین‌ها وابسته است.

  • منیزیم: این ماده معدنی در تنظیم انقباضات عضلانی نقش حیاتی دارد. کمبود آن می‌تواند منجر به لرزش‌ها و پرش‌های عضلانی شود. منیزیم به انتقال کلسیم در طول غشاهای سلولی کمک کرده و عملکرد صحیح عصبی و عضلانی را تضمین می‌کند.
  • کلسیم: بدن برای عملکرد صحیح عضلات به کلسیم نیاز دارد. کمبود این ماده نیز می‌تواند باعث پرش عضلات شود.
  • ویتامین D: اعصاب برای انتقال پیام‌ها از مغز به عضلات و بالعکس به ویتامین D نیاز دارند. آیا کمبود ویتامین D باعث درد عضلات می‌شود؟ بله، کمبود این ویتامین می‌تواند به ضعف عضلانی و پرش منجر شود.
  • کم‌آبی بدن: عضلات عمدتاً از آب تشکیل شده‌اند و آب به حمل مواد مغذی و معدنی به آن‌ها کمک می‌کند. کمبود آب در بدن (دهیدراتاسیون) می‌تواند باعث پرش عضلات شود.

تفاوت پرش عضلات در خواب و اختلالات جدی‌تر

در حالی که جهش هیپنیک یک پدیده خوش‌خیم و طبیعی است، برخی انقباضات و لرزش‌های عضلانی در خواب می‌توانند نشان‌دهنده یک اختلال جدی‌تر باشند.

شوک از خواب پریدن از ارتفاع

شوک از خواب سقوط از ارتفاع

اختلال حرکتی دوره‌ای اندام (PLMD)

اختلال حرکتی دوره‌ای اندام (PLMD) یک اختلال خواب است که با حرکات مکرر و غیرارادی اندام‌ها، به ویژه پاها، در طول خواب مشخص می‌شود. این حرکات که به حرکات دوره‌ای اندام در خواب (PLMS) معروف‌اند، هر ۵ تا ۹۰ ثانیه رخ می‌دهند و حتی اگر فرد را بیدار نکنند، می‌توانند باعث اختلال در کیفیت خواب شوند. این اختلال معمولاً باعث خواب‌آلودگی و خستگی مفرط در طول روز می‌شود، بدون اینکه فرد از علت آن آگاه باشد. تشخیص این اختلال معمولاً توسط شریک خواب یا با استفاده از تست‌های تخصصی مانند پلی‌سومنوگرافی (تست خواب شبانه) انجام می‌شود.

آپنه خواب

آپنه خواب یک اختلال جدی است که در آن تنفس فرد در طول خواب به طور مکرر قطع می‌شود. این وقفه تنفسی به دلیل شل شدن بیش از حد بافت‌ها و عضلات گلو رخ می‌دهد و می‌تواند باعث پرش و تکان خوردن ناگهانی بدن در خواب شود. آپنه خواب با افزایش خطر مشکلات جدی مانند سکته‌های قلبی و مغزی مرتبط است و نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.

بیماری‌های عصبی

در موارد نادر، پرش عضلات می‌تواند نشانه یک بیماری عصبی تحلیل‌برنده باشد. شناخت تفاوت گرفتگی عضله و اسپاسم در این شرایط اهمیت زیادی دارد.

  • ALS (بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک): یک بیماری نادر که باعث زوال تدریجی سلول‌های عصبی کنترل‌کننده عضلات می‌شود. با توقف فعالیت این نورون‌ها، عضلات قادر به عملکرد صحیح نیستند و فرد دچار ضعف و پرش عضلات می‌شود.
  • ام‌اس (MS): بیماری تحلیل‌برنده‌ای که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اسپاسم عضلانی (انقباضات طولانی و سفت عضلات) یکی از علائم شایع ام‌اس است و می‌تواند با پرش‌های عضلانی همراه باشد.
  • سندرم آیزاک: یک بیماری نادر عصبی-عضلانی که در آن اعصاب به صورت مکرر و بیش‌فعال به رشته‌های عضلانی پیام می‌فرستند. این وضعیت باعث انقباضات عضلانی مداوم حتی در زمان استراحت می‌شود.

شناخت تفاوت گرفتگی عضله و اسپاسم به تشخیص صحیح و مدیریت بهتر این شرایط کمک می‌کند و باعث می‌شود افراد بتوانند علائم غیرطبیعی را بهتر تشخیص دهند.

تشخیص و درمان پرش عضلات

در بسیاری از موارد، پرش‌های عضلانی نیاز به درمان پزشکی ندارند و با تغییرات ساده در سبک زندگی قابل مدیریت هستند. برای کاهش یا جلوگیری از پرش‌های عضلانی در خواب، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. کاهش مصرف کافئین و الکل

از مصرف کافئین و الکل، به خصوص در بعد از ظهر و عصر، پرهیز کنید.

2. ورزش در زمان مناسب

فعالیت‌های ورزشی سنگین را به ساعات اولیه روز موکول کنید و از ورزش نزدیک به زمان خواب خودداری نمایید.

3. ایجاد یک روتین خواب

یک برنامه منظم برای خوابیدن و بیدار شدن داشته باشید و یک روتین آرامش‌بخش قبل از خواب ایجاد کنید. برای مثال، از مطالعه کتاب یا گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش استفاده کنید.

4. مدیریت استرس

تکنیک‌های کاهش استرس مانند یوگا، مدیتیشن، و تنفس عمیق می‌توانند به آرام کردن ذهن و بدن قبل از خواب کمک کنند.

5. مصرف مکمل‌های غذایی

مطمئن شوید که رژیم غذایی شما به اندازه کافی غنی از مواد مغذی مانند منیزیم، کلسیم و ویتامین D است. در صورت نیاز، با مشورت پزشک از مکمل‌ها استفاده کنید.

6. حفظ آب بدن

در طول روز به میزان کافی آب بنوشید تا از کم‌آبی بدن جلوگیری شود.

چه زمانی برای پرش عضلات به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر پرش‌های عضلانی به طور مداوم و شدید اتفاق می‌افتند و با تغییرات سبک زندگی بهبود نمی‌یابند، یا اگر با علائم دیگری مانند خواب‌آلودگی مفرط در طول روز، خستگی، یا علائم عصبی (مانند ضعف عضلانی، بی‌حسی یا اسپاسم) همراه هستند، لازم است با پزشک مشورت کنید. پزشک ممکن است برای تشخیص علت اصلی، آزمایش‌هایی مانند الکترومایوگرافی (EMG) یا تست خواب (پلی‌سومنوگرافی) را توصیه کند. در صورت تشخیص یک بیماری زمینه‌ای، پزشک یک برنامه درمانی مناسب برای مدیریت علائم و حفظ کیفیت زندگی طراحی خواهد کرد.

شوک به علت خوابیدن سقوط از ارتفاع

شوک به علت خوابیدن سقوط از ارتفاع

خلاصه نهایی

پرش ناگهانی عضلات در خواب، که عمدتاً به عنوان جهش هیپنیک شناخته می‌شود، یک پدیده رایج و بی‌خطر است که به دلیل واکنش مغز در مرحله انتقال به خواب رخ می‌دهد. این پرش‌ها اغلب ناشی از عوامل سبک زندگی مانند استرس، کمبود خواب، مصرف محرک‌ها و ورزش در زمان نامناسب هستند، اما در موارد نادر می‌توانند نشانه‌ای از اختلالات خواب یا بیماری‌های عصبی زمینه‌ای باشند. با اصلاح عادات روزانه و در صورت لزوم مراجعه به پزشک، می‌توان این وضعیت را به خوبی مدیریت کرد و خوابی آرام‌تر را تجربه نمود.

سوالات متداول در مورد علت پرش یا لرزش ناگهانی عضلات در خواب

آیا جهش هیپنیک یک اختلال خواب است؟

خیر، خود جهش هیپنیک یک اختلال نیست. این یک پدیده طبیعی و بسیار رایج است که تا ۷۰ درصد افراد آن را تجربه می‌کنند. با این حال، اگر این پرش‌ها به قدری شدید و مکرر باشند که باعث اختلال جدی در شروع یا تداوم خواب شوند، می‌توانند به بی‌خوابی منجر شوند. همچنین، برخی اختلالات خواب مانند آپنه خواب یا PLMD می‌توانند باعث تشدید این پرش‌ها شوند.

چرا گاهی پرش عضلات با احساس سقوط از ارتفاع همراه است؟

احساس سقوط در حین پرش هیپنیک به دلیل نحوه انتقال بدن از حالت بیداری به خواب است. در این فرآیند، مغز ممکن است اشتباهاً شل شدن عضلات را به عنوان سقوط تفسیر کند و با یک پرش ناگهانی و غیرارادی به آن واکنش نشان دهد تا بدن را “نجات” دهد.

آیا کمبود منیزیم باعث لرزش بدن در هنگام بیداری نیز می‌شود؟

بله، کمبود منیزیم می‌تواند در هر زمانی، از جمله در حالت بیداری، باعث لرزش عضلات شود. منیزیم نقش مهمی در آرام کردن عضلات و جلوگیری از اسپاسم دارد.

چه تفاوتی بین پرش عضلات (Twitch) و اسپاسم عضلانی (Spasm) وجود دارد؟

پرش عضلات یک انقباض کوتاه و غیرارادی است که معمولاً دردناک نیست. در مقابل، اسپاسم عضلانی یک انقباض طولانی‌مدت و اغلب دردناک است که می‌تواند باعث سفتی عضلات شود و معمولاً پس از فعالیت‌های شدید رخ می‌دهد.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید