مچ پا یکی از مهمترین مفاصل بدن است که هر روز بار زیادی از وزن ما را تحمل میکند و نقش اساسی در راه رفتن، دویدن و حتی ایستادن دارد. در این ناحیه، تاندونها مانند طنابهای محکم، عضلات را به استخوانها وصل میکنند و حرکت را ممکن میسازند. حالا تصور کنید یکی از این تاندونها دچار آسیب یا حتی پارگی شود؛ نتیجهاش میتواند درد شدید، محدودیت حرکت و مختل شدن فعالیتهای روزمره باشد.
پارگی تاندون مچ پا یکی از آسیبهای شایع بهویژه در میان ورزشکاران و افرادی است که فعالیت بدنی سنگین دارند، اما این مشکل میتواند برای هر کسی رخ دهد. آشنایی با علائم، روشهای تشخیص و درمان به موقع، به ما کمک میکند تا سریعتر بهبود پیدا کنیم و از عوارض طولانیمدت جلوگیری کنیم. در این مطلب از فیزیوتراپی راحیل قصد داریم همهچیز درباره پارگی تاندون مچ پا را به زبان ساده توضیح دهیم؛ از علتها و علائم گرفته تا تفاوت پارگی و کشیدگی، روشهای درمان و راههای پیشگیری.
پارگی تاندون مچ پا چیست
پارگی تاندون مچ پا چیست؟ معرفی ساده و کاربردی
تاندونها رشتههای محکم و انعطافپذیری هستند که مثل کابل، عضلات را به استخوانها وصل میکنند. در ناحیه مچ پا چندین تاندون مهم وجود دارد که وظیفهشان کمک به حرکت و تثبیت این مفصل است. وقتی صحبت از پارگی تاندون مچ پا میکنیم، منظور آسیب جدی به این رشتههاست که باعث میشود بخشی یا تمام فیبرهای آن از هم گسسته شوند. این آسیب، درست مثل پارگی تاندون شانه، میتواند به دو شکل رخ دهد:
- پارگی نسبی: فقط بخشی از تاندون آسیب میبیند.
- پارگی کامل: کل تاندون از هم جدا میشود و حرکت مچ به شدت مختل میگردد.
پارگی تاندون معمولاً در اثر فشار زیاد، ضربه مستقیم یا حرکات ناگهانی اتفاق میافتد. نتیجهاش درد شدید، ناتوانی در راه رفتن و گاهی شنیدن صدای تق در لحظه پارگی است. به زبان ساده، اگر تاندونها را شبیه طناب فرض کنیم، در کشیدگی فقط چند رشته از طناب کشیده یا آسیبدیدهاند، اما در پارگی، طناب پاره شده و دیگر مثل قبل نمیتواند وظیفهاش را انجام دهد.
چرا تاندون مچ پا پاره میشود؟ دلایل اصلی کدامند؟
بر اساس مطالعهای به نام Achilles Tendon Rupture: Mechanisms of Injury پارگی تاندون مچ پا معمولاً یک اتفاق ناگهانی نیست، بلکه حاصل فشار بیشازحد یا یک حرکت غیرمنتظره است. دلایل مختلفی میتوانند زمینهساز این آسیب باشند:
- فعالیتهای ورزشی سنگین: ورزشهایی مثل فوتبال، بسکتبال، دویدن یا پرشهای مکرر میتوانند فشار زیادی به تاندون مچ پا وارد کنند. اگر بدن قبل از ورزش بهخوبی گرم نشده باشد، احتمال آسیب بیشتر میشود.
- پیچ خوردن یا ضربه مستقیم: یک پیچخوردگی ساده هنگام راه رفتن روی سطح ناهموار یا افتادن از ارتفاع میتواند به پارگی تاندون منجر شود. ضربه مستقیم به مچ پا هم همین اثر را دارد.
- ضعف عضلات یا عدم تعادل در حرکت: وقتی عضلات ساق و اطراف مچ پا ضعیف باشند، فشار بیشتری روی تاندونها میافتد و احتمال پارگی بالا میرود.
- فرسودگی تدریجی تاندونها: در بعضی افراد بهویژه با افزایش سن یا فعالیتهای تکراری روزانه، تاندونها به مرور ضعیف میشوند و در برابر فشار کوچک هم آسیب میبینند
- عوامل زمینهای: بیماریهایی مثل دیابت، چاقی یا حتی مصرف طولانیمدت برخی داروها (مثل کورتونها) میتوانند تاندونها را شکنندهتر کنند.
به طور خلاصه، هر عاملی که فشار یا آسیب ناگهانی به مچ وارد کند یا مقاومت طبیعی تاندون را کم کند، میتواند باعث پارگی تاندون مچ پا شود.
علائم پارگی تاندون مچ پا
علائم پارگی تاندون مچ پا کداماند؟ نشانههای هشدار
یکی از مهمترین بخشها در شناخت پارگی تاندون مچ پا، آگاهی از علائمی است که به ما هشدار میدهند. هرچقدر زودتر متوجه این نشانهها شویم، درمان سریعتر و مؤثرتر خواهد بود. مهمترین علائم عبارتاند از:
- درد ناگهانی و شدید: معمولاً فرد در لحظه پارگی یک درد تیز و غیرقابلتحمل حس میکند. خیلیها این درد را مثل ضربه سنگین یا لگد ناگهانی توصیف میکنند.
- شنیدن صدای “تق” یا “ترکیدن”: بعضی افراد در لحظه آسیب صدایی شبیه پاره شدن طناب یا ترکیدن بادکنک میشنوند. این علامت اغلب نشاندهنده پارگی کامل تاندون است.
- تورم و کبودی سریع: مچ پا در مدت کوتاهی متورم و کبود میشود. این تورم میتواند حرکت دادن مچ را سخت کند.
- ناتوانی در راه رفتن یا ایستادن روی پنجه پا: یکی از مشخصترین علائم پارگی، ناتوانی در بالا بردن پاشنه و ایستادن روی نوک انگشتان است. حتی راه رفتن ساده هم میتواند غیرممکن شود.
- ضعف یا بیثباتی مچ پا: فرد ممکن است حس کند مچش خالی میکند یا به اندازه قبل قدرت ندارد.
به طور خلاصه، اگر بعد از یک حرکت یا ضربه، ناگهان دچار درد شدید، تورم سریع یا ناتوانی در حرکت مچ پا شدید، باید احتمال پارگی تاندون را جدی بگیرید و سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
پارگی تاندون مچ پا یا کشیدگی ساده؟ تفاوتهای مهم
خیلی وقتها افراد بعد از آسیبدیدگی مچ پا نمیدانند که مشکلشان کشیدگی تاندون مچ پا است یا پارگی. این دو وضعیت شباهتهایی دارند، اما شدت و روند درمانشان با هم فرق میکند. کشیدگی معمولاً به معنی کش آمدن یا آسیب جزئی فیبرهای تاندون است، درحالیکه در پارگی، بخشی یا تمام رشتههای تاندون از هم جدا میشوند. در جدول زیر میتوانید با تفاوتهای مهم کشیدگی و پارگی آشنا شوید:
| جدول مقایسه کشیدگی و پارگی تاندون مچ پا | ||
| ویژگیها | کشیدگی تاندون مچ پا | پارگی تاندون مچ پا |
| شدت آسیب | خفیف تا متوسط | متوسط تا شدید (گاهی کامل) |
| درد | درد قابل تحمل که با حرکت بیشتر میشود | درد ناگهانی، شدید و غیرقابلتحمل |
| تورم و کبودی | معمولاً خفیف و تدریجی | شدید و سریع پس از آسیب |
| توانایی حرکت | حرکت محدود اما امکانپذیر | حرکت بسیار سخت یا غیرممکن |
| صدای تق در لحظه آسیب | معمولاً وجود ندارد | اغلب وجود دارد (نشانه پارگی کامل) |
| مدت بهبودی | از چند روز تا چند هفته | از چند هفته تا چند ماه (بسته به شدت آسیب) |
| نیاز به جراحی | به ندرت | در موارد پارگی کامل، معمولاً ضروری است |
در نتیجه، اگرچه هر دو آسیب میتوانند دردناک باشند، اما پارگی تاندون مچ پا بسیار جدیتر از کشیدگی است و معمولاً بدون درمان تخصصی بهبود کامل پیدا نمیکند. به همین دلیل تشخیص درست توسط پزشک و تصویربرداری اهمیت زیادی دارد. پس اگر دچار درد شدید ناگهانی یا ناتوانی در راه رفتن شدید، بهتر است احتمال پارگی را جدیتر بگیرید.
روشهای تشخیص پارگی تاندون مچ پا؛ چگونه پارگی تاندون مچ پا مشخص میشود؟
تشخیص درست اولین قدم برای انتخاب درمان مناسب است. بسیاری از افراد ممکن است علائم پارگی تاندون را با یک پیچخوردگی ساده اشتباه بگیرند، اما پزشک با استفاده از چند روش مشخص میتواند وضعیت واقعی را تعیین کند:
- معاینه فیزیکی توسط پزشک: پزشک معمولاً با لمس ناحیه مچ، بررسی میزان درد و تستهای حرکتی، وضعیت تاندون را بررسی میکند. یکی از تستهای معروف در این زمینه، تست تامپسون (Thompson test) است که در آن پزشک ساق پا را فشار میدهد؛ اگر مچ پا حرکت نکند، احتمال پارگی بالاست.
- بررسی توانایی حرکت: از بیمار خواسته میشود روی نوک انگشتان بایستد یا مچ پای آسیبدیده را خم و راست کند. ناتوانی در این حرکات نشانهای قوی از پارگی است.
- تصویربرداری با سونوگرافی: سونوگرافی یک روش سریع و نسبتاً ارزان است که میتواند آسیبهای تاندون را بهخوبی نشان دهد.
- تصویربرداری MRI: در مواردی که تشخیص سختتر باشد، پزشک MRI تجویز میکند. این روش دقیقترین تصویر از میزان آسیب و محل پارگی را ارائه میدهد.
- اشعه ایکس (X-ray): اگرچه X-ray بیشتر برای بررسی شکستگی استخوانها به کار میرود، اما ممکن است پزشک برای آسیبهای همزمان آن را درخواست کند.
به طور خلاصه، ترکیب معاینه بالینی و روشهای تصویربرداری بهترین راه برای تشخیص قطعی پارگی تاندون مچ پا است. تشخیص به موقع کمک میکند درمان سریعتر شروع شود و احتمال عوارض بعدی مثل ضعف دائمی یا درد مزمن کاهش پیدا کند.
درمان اولیه پارگی تاندون مچ پا؛ چه کارهایی بلافاصله بعد از آسیب باید انجام داد؟
وقتی دچار پارگی تاندون مچ پا میشوید، اولین اقدامات شما میتواند نقش زیادی در کاهش درد، تورم و حتی سرعت بهبودی داشته باشد. این اقدامات معمولاً با اصول RICE (استراحت، یخ، فشار، بالا نگه داشتن) شناخته میشوند:
- استراحت (Rest): بلافاصله فعالیت را متوقف کنید. تلاش برای راه رفتن یا فشار آوردن روی مچ میتواند آسیب را بدتر کند.
- یخگذاری (Ice): روی مچ پا در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول هر بار ۱۵ تا ۲۰ دقیقه کمپرس سرد بگذارید. این کار تورم و درد را کاهش میدهد.
- بانداژ و فشار ملایم (Compression): بستن مچ پا با باند کشی میتواند جلوی تورم بیشتر را بگیرد. البته باید دقت کنید باند بیشازحد محکم نباشد تا خونرسانی قطع نشود.
- بالا نگه داشتن پا (Elevation): بهتر است پا را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این کار باعث کاهش ورم و کبودی میشود.
- پرهیز از وارد کردن وزن روی مچ: تا زمان مراجعه به پزشک، از عصا یا کمک دیگران استفاده کنید تا فشار مستقیم روی تاندون آسیبدیده وارد نشود.
این اقدامات فقط برای کمک اولیه هستند و به معنای درمان کامل نیستند. بعد از هر آسیب مشکوک به پارگی، مراجعه به پزشک یا فیزیوتراپیست ضروری است تا درمان تخصصی آغاز شود.
درمانهای تخصصی؛ گزینههای پزشکی برای ترمیم پارگی تاندون مچ پا
بعد از اقدامات اولیه، نوبت به درمانهای تخصصی میرسد. نوع درمان به شدت آسیب، سن بیمار و سطح فعالیت او بستگی دارد. روشهای اصلی عبارتاند از:
1. فیزیوتراپی و تمرینات بازتوانی
- در پارگیهای خفیف یا پارگی نسبی، درمان درد مچ پا با فیزیوتراپی یکی از مؤثرترین روشهاست.
- شامل تمرینات تقویتی برای عضلات ساق و مچ پا، حرکات کششی و تمرینات تعادلی است.
- استفاده از الکتروتراپی، لیزر و اولتراسوند درمانی میتواند روند ترمیم را تسریع کند.
2. داروهای ضدالتهابی و کنترل درد
- داروهایی مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن به کاهش درد و تورم کمک میکنند.
- این داروها معمولاً در کنار فیزیوتراپی تجویز میشوند.
3. استفاده از بریس یا گچگیری
- در برخی موارد، پزشک برای ثابت نگه داشتن مچ از گچ یا بریس استفاده میکند.
- این کار کمک میکند تا تاندون فرصت ترمیم داشته باشد و فشار روی آن کاهش یابد.
4. جراحی
- در پارگی کامل تاندون مچ پا، جراحی اغلب بهترین و مؤثرترین روش درمان است.
- طی عمل جراحی، پزشک دو سر پاره شده تاندون را به هم وصل میکند.
- بعد از جراحی معمولاً یک دوره بیحرکتی و سپس فیزیوتراپی لازم است تا قدرت و انعطافپذیری مچ بازگردد.
درنهایت انتخاب روش درمان باید توسط پزشک متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپیست انجام شود. نکته مهم این است که درمان را به تعویق نیندازید؛ چراکه پارگی درماننشده میتواند باعث ضعف دائمی، درد مزمن و محدودیت حرکتی شود.
دوران نقاهت؛ چه مدت طول میکشد تا پارگی تاندون مچ پا خوب شود؟
مدت زمان بهبودی در پارگی تاندون مچ پا برای همه افراد یکسان نیست و به عواملی مثل شدت آسیب، نوع درمان (جراحی یا غیرجراحی)، سن و سطح فعالیت بیمار بستگی دارد.
- در کشیدگی یا پارگیهای خفیف: معمولاً با استراحت، فیزیوتراپی و درمانهای حمایتی بین ۳ تا ۶ هفته طول میکشد تا فرد بتواند به فعالیتهای روزمره برگردد.
- در پارگیهای متوسط: دوران نقاهت ممکن است ۲ تا ۳ ماه طول بکشد. در این مدت فیزیوتراپی و تمرینات بازتوانی نقش حیاتی دارند.
- در پارگی کامل (بهویژه بعد از جراحی): نیاز به ۴ تا ۶ ماه زمان برای ترمیم کامل وجود دارد. اغلب بیماران بعد از ۶ ماه میتوانند به فعالیتهای ورزشی سبک برگردند. بازگشت به ورزشهای سنگین یا حرفهای ممکن است حتی تا یک سال زمان ببرد.
عوامل مؤثر بر طول درمان:
- سن بیمار (افراد جوان سریعتر بهبود پیدا میکنند)
- سبک زندگی (فعالیت زیاد یا اضافهوزن میتواند نقاهت را طولانیتر کند)
- پایبندی به فیزیوتراپی و تمرینات خانگی
- وجود بیماریهای زمینهای مثل دیابت یا مشکلات عروقی
بهطورکلی، هرچه درمان سریعتر شروع شود و بیمار همکاری بیشتری در طول دوره بازتوانی داشته باشد، بهبودی کامل مچ پا سریعتر و با عوارض کمتر اتفاق میافتد.
مراقبتهای خانگی پارگی تاندون مچ پا؛ چه کارهایی روند بهبودی را سریعتر میکند؟
بعد از درمان اولیه و شروع فیزیوتراپی، نقش مراقبتهای خانگی در سرعت و کیفیت بهبودی پارگی تاندون مچ پا خیلی مهم است. چند توصیه کلیدی عبارتاند از:
1. تغذیه مناسب
- مصرف پروتئین کافی (مثل گوشت، مرغ، ماهی، تخممرغ و حبوبات) برای بازسازی بافتها ضروری است.
- خوراکیهای سرشار از ویتامین C (مثل پرتقال و کیوی) و کلاژن (مثل ژله طبیعی یا آباستخوان) به ترمیم تاندون کمک میکنند.
- مصرف کلسیم و ویتامین D هم برای سلامت استخوانها و حمایت از مچ پا توصیه میشود.
2. تمرینات کششی و تقویتی ملایم
- بعد از مشورت با فیزیوتراپیست، میتوانید تمرینهای سادهای مثل خم و راست کردن مچ، حرکات کششی ساق و قدم زدن سبک انجام دهید.
- این تمرینها گردش خون را بهتر کرده و جلوی خشکی و ضعف عضلات را میگیرند.
3. استراحت کافی
- تعادل بین استراحت و فعالیت بسیار مهم است. فشار بیشازحد میتواند آسیب را بدتر کند، اما استراحت بیشازحد هم باعث ضعف عضلات میشود.
4. استفاده از کفش مناسب
- کفشهای استاندارد با کفی نرم و حمایتکننده میتوانند فشار روی مچ پا را کم کنند.
- در برخی موارد، استفاده از کفی طبی یا مچبند توصیه میشود.
5. پیگیری منظم جلسات فیزیوتراپی
- تمرینات خانگی جایگزین جلسات تخصصی نمیشوند. مراجعه منظم به فیزیوتراپیست باعث میشود مچ پا بهدرستی تقویت شود و احتمال آسیب مجدد کاهش یابد.
با رعایت این نکات ساده میتوان روند ترمیم تاندون را سرعت بخشید و احتمال بازگشت به فعالیتهای روزمره و ورزشی را بیشتر کرد.
پیشگیری از پارگی تاندون مچ پا
پیشگیری مؤثر؛ چطور از پارگی تاندون مچ پا جلوگیری کنیم؟
اگرچه همه پارگیهای تاندون قابل پیشگیری نیستند، اما با رعایت چند نکته ساده میتوان احتمال این آسیب را تا حد زیادی کاهش داد:
- گرم کردن قبل از ورزش: همیشه قبل از شروع ورزش یا فعالیت بدنی، ۵ تا ۱۰ دقیقه بدن را با حرکات کششی قبل و بعد از تمرین گرم کنید. این کار انعطافپذیری تاندونها را بیشتر کرده و خطر آسیب را کم میکند.
- تقویت عضلات ساق و مچ پا: انجام تمرینهایی مثل بالا رفتن روی پنجه پا یا استفاده از کشهای ورزشی به تقویت عضلات اطراف مچ کمک میکند. عضلات قویتر یعنی فشار کمتر روی تاندونها.
- رعایت اصول صحیح در راه رفتن و دویدن: روی سطوح صاف و استاندارد تمرین کنید. از تغییر ناگهانی جهت یا پرشهای بیبرنامه خودداری کنید، مخصوصاً اگر بدن خسته است.
- استفاده از کفش مناسب: کفش ورزشی یا روزمره باید سایز مناسب، کفی نرم و قابلیت جذب ضربه داشته باشد. کفشهای فرسوده یا غیراستاندارد میتوانند فشار زیادی به مچ پا وارد کنند.
- کنترل وزن و سبک زندگی سالم: اضافه وزن فشار مضاعفی به مچ پا وارد میکند. داشتن وزن مناسب و فعالیت منظم، تاندونها را سالمتر نگه میدارد.
- پرهیز از فعالیتهای شدید بدون آمادگی: اگر مدتها فعالیت نداشتهاید، ورزش را تدریجی شروع کنید. افزایش ناگهانی شدت تمرین، یکی از دلایل رایج پارگی تاندون است.
با رعایت این اصول ساده، میتوان تا حد زیادی از بروز پارگی تاندون مچ پا جلوگیری کرد و سلامت مفصل مچ را در طولانیمدت حفظ نمود.
جمعبندی پایانی؛ نکات کلیدی درباره پارگی تاندون مچ پا
پارگی تاندون مچ پا یکی از آسیبهای شایع و درعینحال جدی است که میتواند زندگی روزمره فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. دانستیم که این آسیب ممکن است به دلایل مختلفی مثل ورزش سنگین، ضربه یا ضعف تاندونها رخ دهد. علائمی مانند درد ناگهانی، تورم سریع و ناتوانی در راه رفتن مهمترین نشانههای آن هستند. همچنین یاد گرفتیم که تفاوت کشیدگی و پارگی در شدت آسیب و روند درمان بسیار مهم است و نباید نادیده گرفته شود.
تشخیص بهموقع توسط پزشک، انجام اقدامات اولیه (مثل استراحت و یخگذاری) و سپس شروع درمان تخصصی ازجمله فیزیوتراپی، بهترین راه برای بازگشت سریع و ایمن به زندگی عادی است. رعایت مراقبتهای خانگی و نکات پیشگیرانه هم به کاهش احتمال آسیبهای دوباره کمک زیادی میکند.
در این مسیر، انتخاب یک مرکز توانبخشی حرفهای میتواند سرعت و کیفیت درمان را بالا ببرد. کلینیک فیزیوتراپی راحیل با بهرهگیری از تجهیزات مدرن، متخصصان باتجربه و ارائه خدماتی مانند الکتروتراپی، تمرینات بازتوانی، ماساژ درمانی و مشاوره حرکتی، همراه بیماران است تا به بهترین شکل سلامت مچ پا و عملکرد طبیعی بدنشان را بازیابند.
اگر شما یا اطرافیانتان با مشکل پارگی تاندون مچ پا مواجه هستید، مشاوره و درمان در کلینیک فیزیوتراپی راحیل میتواند اولین قدم مطمئن برای بازگشت به سلامتی و کاهش درد باشد.
سوالات متداول درباره پارگی تاندون مچ پا
۱. آیا پارگی تاندون مچ پا همیشه با درد شدید همراه است؟
نه همیشه؛ در بعضی افراد، مخصوصاً پارگیهای جزئی یا نسبی، درد خفیف تا متوسط مشاهده میشود و ممکن است فرد آن را با خستگی یا پیچخوردگی ساده اشتباه بگیرد.
۲. آیا سن بالا ریسک پارگی تاندون را بیشتر میکند؟
بله با افزایش سن تاندونها انعطافپذیری و مقاومت خود را از دست میدهند، بنابراین افراد بالای ۴۰ سال بیشتر در معرض پارگی قرار دارند.
۳. آیا فعالیت ورزشی شدید بعد از بهبودی دوباره مچ خطرناک است؟
بله بازگشت زودهنگام به ورزش سنگین بدون انجام تمرینات بازتوانی و تقویتی میتواند باعث پارگی مجدد تاندون شود.
۴. آیا پارگی تاندون میتواند بدون جراحی درمان شود؟
در برخی پارگیهای جزئی و نسبی، درمان غیرجراحی مثل فیزیوتراپی و بریس میتواند کافی باشد، اما پارگی کامل معمولاً نیاز به جراحی دارد.
۵. آیا فیزیوتراپی میتواند از پارگی تاندون مچ پا پیشگیری کند؟
بله تقویت عضلات اطراف مچ و تمرینات تعادلی در فیزیوتراپی میتواند مقاومت تاندونها را بالا ببرد و احتمال آسیب را کاهش دهد.
۶. آیا استفاده از داروهای ضدالتهاب طولانیمدت در درمان پارگی تاندون مچ پا مشکل ایجاد میکند؟
مصرف طولانیمدت داروهای ضدالتهاب میتواند عوارض گوارشی، کلیوی یا قلبی ایجاد کند، بنابراین باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
۷. بعد از پارگی تاندون مچ پا، چه مدت طول میکشد تا دوباره بتوانم ورزش کنم؟
زمان بازگشت به ورزش بستگی به شدت آسیب، نوع درمان و رعایت تمرینات بازتوانی دارد، اما معمولاً بین چند هفته تا چند ماه متغیر است.
۸. آیا پارگی تاندون مچ پا میتواند باعث مشکلات بلندمدت شود؟
اگر درمان به موقع و مناسب انجام نشود، ممکن است منجر به ضعف دائمی، محدودیت حرکت و درد مزمن شود.
۹. آیا همه پارگیهای تاندون مچ پا نیاز به MRI دارند؟
خیر، در بسیاری از موارد معاینه فیزیکی و سونوگرافی کافی است، اما MRI در پارگیهای پیچیده یا مشکوک برای تشخیص دقیق تجویز میشود.
۱۰. آیا ورزشهای آبی برای بازتوانی مچ پا مناسب هستند؟
بله ورزشهای کمفشار مثل شنا و پیادهروی در آب میتواند فشار روی تاندون را کم کرده و در بازتوانی مؤثر باشد.
